دستیابی به نرم افزارهای کارا و با کیفیت مناسب و پاسخ گوی همه نیازهای موجود، برخلاف ظاهر ساده آن، کاری پیچیده است. تولید نرم افزار فرآیندی است که در صورت عدم رعایت استانداردهای مهندسی نرم افزار، نه تنها از مسیر اصلی خود که دستیابی به یک نرم افزار کارآمد جهت مدیریت امور در نظر گرفته شده می باشد، دور می شویم ، بلکه مشکلات مجموعه، نسبت به حالت سنتی، گاهی تا چندین برابر افزایش می یابد. از طرفی نگهداری نرم افزار که همواره یکی از مهمترین خدماتی است که باید به مشتری ارائه شود، به سختی انجام شده و در پاره ای از مواقع غیر ممکن می شود. تحلیل و طراحی دقیق و مبتنی بر بررسی نیازهای مشتری اولین گام و مهمترین گام در فرآند تولید و توسعه نرم افزار می باشد. این تحلیل و طراحی باید بگونه ای انجام شود که نیازهایی که مشتری به علل مختلف از قبیل عدم آشنایی با سیستم های نرم افزاری با آن ها برخورد نداشته است و تولید کننده نرم افزار به علت عدم آشنایی با فرآیند کاری مشتری شناختی نسبت به آن نداشته است،به راحتی ،در طی زمانی کوتاه و با هزینه کم قابل تعبیه در سیستم باشد. انتخاب بستر مناسب جهت تولید نرم افزار یکی دیگر از گامهای اساسی در تولید نرم افزار می باشد. انتخاب زبانهای برنامه نویسی مناسب و به روز، تکنیک های پیشرفته ذخیره سازی و بازیابی اطلاعات ، نوع پایگاه داده ای مورد استفاده در تولید و … همگی از عوامل تاثیر گذار در محصول تولید شده می باشند. نکته حائز اهمیت در این زمینه این است که تولید نرم افزار مناسب و هماهنگ با نیازهای کاربر، نیازمند حضور کارفرما در تمامی مراحل تحلیل، طراحی و بهره برداری از سیستم است.

نرم افزار سازمانی

نرم افزارهای سازمانی (Enterprise Software) در شرکت های تجاری، دولتی و … به کار گرفته می شوند و برای اهداف شخصی استفاده نمی شوند. نرم افزارهای سازمانی معمولاً جزئی از سیستم های اطلاعاتی کامپیوتری و مجهز به پایگاه داده (Database) هستند. تعریف جامعی برای معرفی تمام ویژگی های نرم افزارهای سازمانی وجود ندارد اما یکی از اساسی ترین اهداف آن ها را می توان بهبود، کنترل، نمایش، ذخیره اطلاعات، تحلیل نتایج و خودکارسازی یک یا چند فرآیند سازمان، برشمرد. از جمله نرم افزارهای سازمانی می توان به نرم افزار اتوماسیون اداری (مدیریت مکاتبات اداری)، نرم افزار حسابداری و مدیریت منابع انسانی و … اشاره کرد.

هر سازمان بالغی بسته به تعداد و عمق فرآیندهای کاری جاری اش از یک یا چند نرم افزار سازمانی استفاده می کند که ممکن است با هم در ارتباط باشند یا نباشند و البته امروزه با توجه به رویکرد یکپارچگی در سازمان ها، ترجیح این است که زیرسیستم های مورد استفاده در یک سازمان به صورت یکپارچه با هم در ارتباط باشند.